باب ششم: نشانه های تباه شدن خون در بدن

نشانه های فساد خون سه چیز است:

 یکی: آن که رنگ صورت بیمار تغییر کند؛

دوم: نبض قوی گردد؛

سوم: حس درد و ناخوشایندی پدید آید.

پس هرگاه خون فاسد شد، رنگ صورت بیشتر مواقع به سرخی متمایل می‌گردد و زمانی که بعلت بلغم باشد رنگ صورت به سپیدی و اگر سودا باشد به تیرگی و سیاهی می گراید و اگر از جهت تیزی حرارت صفرا باشد به زردی می‌گراید. اگر در خون فساد ایجاد شود. اگر دست به هر عضوی بزنند درد می‌کند، گاهی بعضی نواحی خاص مانند محل زخم درد می کند و اگر مدتی بگذرد و استفراغی نکند (فصد یا حجامت ننماید) به تب مبتلا می شود که جوش‌ها و طاعون بد به وجود می آید و   اگرنیرو تدارک نشودازبین میرود. بالاخره بخار فاسد کننده خون به دل می رسد و بیمار را هلاک می نماید.